การสำรวจดาวอังคาร

นักวิทยาศาสตร์เปิดเผยว่า การค้นพบครั้งสำคัญนี้มาจากการใช้ข้อมูลการสำรวจของอุปกรณ์เรดาร์มาร์ซิส(MARSIS) บนยาน “มาร์ส เอ็กซ์เพรส” ของสำนักงานอวกาศยุโรป (หรือ ESA) ซึ่งโคจรอยู่รอบดาวอังคาร ตั้งแต่เดือนธันวาคม ปี 2546

อุปกรณ์ชื่อว่า “MARSIS” ทำงานคล้ายกับเรดาร์ คือ การส่งคลื่นวิทยุไปยังตำแหน่งเป้าหมาย และเมื่อคลื่นดังกล่าวสะท้อนกลับมาจะสามารถระบุสภาพของสสารบริเวณนั้นได้ ซึ่งเป็นหลักการเดียวกับการค้นหาธารน้ำแข็งใต้ผิวโลก หมายความว่า เรายังไม่ได้เจอน้ำที่เป็นของเหลวจริง ๆ แต่เจอหลักฐานที่บ่งชี้ว่า อาจมีทะเลสาบขนาดใหญ่ฝังอยู่ใต้พื้นผิวดาว

อย่างไรก็ดี ยังคงมีการถกเถียงกันในผลการวิจัยครั้งนี้ เนื่องจากดาวอังคารเป็นดาวเคราะห์ที่ตายแล้ว กล่าวคือ แก่นกลางที่เป็นแหล่งผลิตความร้อนใต้พื้นผิวดาวได้เย็นตัวลงไปนานแล้ว จึงไม่น่ามีความร้อนเพียงพอให้น้ำคงสภาพเป็นของเหลวได้ ทำให้ต้องรอลุ้นยานเพอร์เซเวียแรนส์ ที่นาซ่าปล่อยออกจากฐานปล่อยจรวดแหลมคานาเวรัล ในรัฐฟลอริดาเมื่อวันที 30 ก.ค. 63 เพื่อปฏิบัติภารกิจศึกษาทางธรณีวิทยาและชีวดาราศาสตร์บนดาวอังคาร ในโครงการ MARS 2020 ของนาซาโดยจะลงจอด บริเวณหลุมอุกกาบาตเจเซโร ซึ่งเป็นจุดที่นักวิทยาศาสตร์ของนาซา คาดว่าเคยเป็นแหล่งน้ำมาก่อน และเชื่อว่าน่าจะมีร่องรอยของสิ่งมีชีวิตที่เคยอยู่บนดาวอังคาร

ปัจจุบัน ยานเพอร์เซเวียแรนส์ มีกำหนดถึงดาวอังคาร ในวันที่ 18 ก.พ. 2564 ซึ่งตอนนี้ เหลือประมาณ 187 ล้านไมล์ หรือประมาณ 300 ล้านกิโลเมตร จากระยะทางรวม 470 ล้านกิโลเมตร

ความคืบหน้าทางฟากฝั่งของ ยานสำรวจดาวอังคารเทียนเวิ่น-1 ของ กรมการบินอวกาศแห่งชาติจีนจนถึงขณะนี้ ได้บินอยู่ในวงโคจรที่กำหนด ห่างจากโลกประมาณ 24.10 ล้านกิโลเมตร ระยะทางบินประมาณ 188 ล้านกิโลเมตร ซึ่งถือว่าใกล้ดาวอังคารมากกว่าของ นาซ่า ระบบต่างๆ ของเทียนเวิ่น-1 ทำงานด้วยดี ศูนย์ควบคุมสื่อสารและสถานีติดตามในภาคพื้นดินต่างๆ ทำงานเป็นปกติ หลังจากก่อนหน้านี้ระบบได้ปรับแก้ วงโคจรระหว่างเดินทางมาแล้ว2ครั้ง

ขอบคุณข้อมูล https://www.tnnthailand.com