พื้นฐานของมนุษย์เราจะรักจะชอบสิ่งใดก็จะต้องสนุกกับมันก่อน เมื่อสนุกก็จะไม่เบื่อ กลับมาที่สิ่งพื้นฐานที่ทุกคนเข้าใจได้เลยในคำตอบก็คือ “เกม” เกมนี่แหละประตูสู่หัวใจแห่งการรักคณิตศาสตร์ขั้นที่หนึ่ง ผู้เขียนเองมีข้อสันนิษฐานจากประสบการณ์ที่สังเกตได้จากเพื่อนร่วมชั้นในสมัยเรียนของผู้เขียนข้อหนึ่งที่ว่า คนที่ชอบเล่นเกมมักจะมีความสามารถและทักษะในการแก้ปัญหาได้ดี สังเกตได้จากพวกเขามักจะเรียนวิชาคณิตศาสตร์และได้ผลการเรียนวิชานี้ในระดับดีถึงดีมาก
ข้อสันนิษฐานนี้ก็สอดคลองกับงานวิจัยในหลาย ๆ งานวิจัย ที่ใช้เกมเป็นตัวกลางในการพัฒนาทักษะ โดยส่งเสริมให้ผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง ช่วยกระตุ้นจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ ช่วยให้ผู้เล่นรู้สึกสนุก ผ่อนคลายและพึงพอใจในการเล่น เกม เป็นกิจกรรมที่มีกติกาหรือกฎเกณฑ์ชัดเจน ใช้เล่นเพื่อเป็นการแข่งขันรายบุคคลหรือเป็นกลุ่ม เป็นการแก้ปัญหาในกิจกรรมนั้น ๆ ซึ่งหากเป็นเกมที่แฝงกับความรู้ทางคณิตศาสตร์ ซี่งมีจุดมุ่งหมายที่จะให้เกิดความรู้ ความเข้าใจและเจตคติที่ดีต่อวิชาคณิตศาสตร์ ก็จะให้ผู้เล่น เกิดความสนุกสนานเพลิดเพลิน มีเจตคติที่ดีต่อวิชาคณิตศาสตร์ ได้ฝึกทักษะทางคณิตศาสตร์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เกิดการเรียนรู้ได้ดีและจดจำได้ยาวนาน พัฒนามโนมติทางคณิตศาสตร์ ทำให้มีทักษะด้านความคิดสร้างสรรค์ ด้านการแก้ปัญหาได้
และการทำงานร่วมกันซึ่งการใช้เกมเพื่อปลูกฝังให้มีใจรักคณิตศาสตร์ เหมาะอย่างยิ่งสำหรับการมาปรับใช้ในวัยเริ่มต้นอย่างวัยเด็ก เพราะด้วยความเป็นวัยเด็กซึ่งมักจะชื่นชอบอะไรที่เป็นกิจกรรมหรือเกมเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว แล้วจะทำอย่างไรให้เด็กมีความสนใจที่จะเล่นเกมหรือกิจกรรม ผู้เขียนขอให้คำแนะอยากให้เรานึกย้อนกลับไปในวันเด็ก เรามักจะทำสิ่งใดการนำเกมมาปรับใช้ในการเรียนอาจเป็นวิธีการที่ง่ายที่สุด แนวทางนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเกมหรือกิจกรรมนั้น ๆ มีของขวัญหรือของรางวัลมอบให้
สุดท้ายนี้ อยากให้ผู้อ่านทุกท่านลองคิดว่าตัวเองกำลังเล่นเกม ๆ หนึ่ง ที่มีเป้าหมายว่า ต้องรักคณิตศาสตร์ให้ได้ ซึ่งเราก็ต้องพยายามที่จะต้องเอาชนะมันให้ได้ อย่าไปยอมแพ้มัน ถ้าเกิดเรายอมแพ้แก่มัน…แล้วเราก็จะไม่มีวันชนะมันได้สักที ถ้าเราชนะมันโอกาสที่เราจะรักมันและโอกาสที่เราจะเก่งคณิตศาสตร์ก็ไม่ไกลเกินเอื้อม
-ขอขอบคุณแหล่งข้อมูล https://www.scimath.org/article-mathematics/item/10476-2019-07-01-04-55-45
