บทนิยามและทฤษฎีที่เกี่ยวของกับความน่าจะเป็น
บทนิยามและทฤษฎีที่เกี่ยวของกับความน่าจะเป็น
การใช้แผนภาพเวนน์-ออยเลอร์ ในการตรวจสอบความสมเหตุสมผล
เราจะวาดแผนภาพตามสมมติฐานที่เป็นไปได้ แล้วพิจารณาว่าแผนภาพแต่ละกรณีแสดงผลสรุปตามที่สรุปไว้หรือไม่ ถ้าทุกกรณีแสดงผลตามที่กหนด แสดงว่าสมเหตุสมผล ถ้ามีแผนภาพที่ไม่แสดงผลตามที่สรุปไว้ การสรุปนั้นไม่สมเหตุสมผล โดยจะใช้การอ้างเหตุผลโดยตรรกบทของตรรกศาสตร์เข้ามาตรวจสอบ ข้อความที่ใช้อ้างเหตุผลมีอยู่ 4 แบบหลักๆ คือ (1-4) และอีก 2 แบบเพิ่มเติม คือ (5-6) ดังนี้
เพาเวอร์เซต หรือ เซตกำลัง
เพาเวอร์เซต หรือ เซตกำลัง
การประยุกต์ใช้เรื่องตรีโกณมิติไปใช้ในงานสาขาต่าง ๆ
ปัจจุบัน มีการนำตรีโกณมิติไปใช้ในงานสาขาต่าง ๆ เช่น เป็นเทคนิคในการสร้างรูปสามเหลี่ยม ซึ่งใช้ในวิชาดาราศาสตร์เพื่อวัดระยะทางของดาวที่อยู่ใกล้ ในภูมิศาสตร์ใช้วัดระยะทางระหว่างหลักเขตที่ดิน และใช้ในดาวเทียมนำทาง งานที่มีการใช้(และการนำทางใน
ฟังก์ชั่นไซน์และโคไซน์-คณิตศาสตร์ม.ปลาย
ฟังก์ชั่นไซน์และโคไซน์ ฟังก์ชันไซน์และโคไซน์ การกำหนดค่าของฟังก์ชันตรีโกณมิตินั้น สามารถทำได้โดยการใช้วงกลมรัศมี 1 หน่วย มีจุดศูนย์กลางอยู่ที่จุดกำเนิด และเราจะเรียกวงกลมดังกล่าวว่า วงกลมหนึ่งหน่วย (The unit circle) เมื่อเรากำหนดจำนวนจริง θ (ทีตา) จาก (1,0) วัดระยะไปตามส่วนโค้งของวงกลม โดยมีข้อตกลงดังนี้ว่า :
ตรีโกณมิติ (trigonon มุม 3 มุม และ metro การวัด) เลขออนไลน์
ตรีโกณมิติ (trigonon มุม 3 มุม และ metro การวัด) ฟังก์ชันตรีโกณมิติ (อังกฤษ: Trigonometric function) คือ ฟังก์ชันของมุม ซึ่งมีความสำคัญในการศึกษารูปสามเหลี่ยมและปรากฏการณ์ในลักษณะเป็นคาบ ฟังก์ชันอาจนิยามด้วยอัตราส่วนของด้าน 2 ด้านของรูปสามเหลี่ยมมุมฉาก หรืออัตราส่วนของพิกัดของจุดบนวงกลมหนึ่งหน่วย หรือนิยามในรูปทั่วไปเช่น อนุกรมอนันต์ หรือสมการเชิงอนุพันธ์ รูปสามเหลี่ยมที่นำมาใช้จะอยู่ในระนาบแบบยุคลิด ดังนั้น ผลรวมของมุมทุกมุมจึงเท่ากับ 180° เสมอ
เวกเตอร์ในระบบพิกัดฉาก-คณิตศาสตร์ม.ปลาย
เวกเตอร์ในระบบพิกัดฉาก
ลำดับและอนุกรม
ลำดับและอนุกรม
ความสัมพันธ์และฟังก์ชัน
ความสัมพันธ์และฟังก์ชัน คู่อันดับ คู่อันดับประกอบด้วยสมาชิกสองตัว เขียนแทนคู่อันดับในรูป (a,b) โดยที่ a เป็นสมาชิกตัว
ประวัติความสัมพันธ์และฟังก์ชัน-รอบรู้ทางคณิตศาสตร์
ประวัติความสัมพันธ์และฟังก์ชัน ในทางคณิตศาสตร์ “ฟังก์ชัน” บัญญัติขึ้นโดย ไลบ์นิซ ใน พ.ศ. 2237เพื่ออธิบายปริมาณที่เกี่ยวข้องกับเส้นโค้ง เช่น ความชัน ของเส้นโค้ง หรือจุด บนเส้นโค้ง ฟังก์ชันที่ไลบ์นิซพิจารณานั้นในปัจจุบันเรียกว่า ฟังก์ชันที่หาอนุพันธ์ได้