กระดูกนาเปียร์ (Napier’s bones) ซึ่งประดิษฐ์โดย จอห์น นาเปียร์ (John Napier) ช่วงปี ค.ศ. 1617 นักคณิตศาสตร์ชาวสกอตแลนด์
กระดูกนาเปียร์ มีชื่อเรียกหลายชื่อ เช่น แท่งคำนวณของนาเปียร์ ( Napier’s bone) , ลูกคิดชาวเนปาล, บาร์เลข เพื่อช่วยคำนวณตามหลักคณิตศาสตร์แบบอาหรับในสมัยนั้น คือ การหารากที่สอง การคูณและการหาร รวมไปถึงเลขยกกำลัง กระดูกนาเปียร์ ทำจากวัสดุหลากหลายรูปแบบเช่น งาช้าง กระดูก กระดาษแข็งหนัก แต่ที่นิยมคือจากไม้และโลหะ นำมาสลักตัวเลข มีลักษณะเหมือนตารางสูตรคูณ
การทำงานของ Napier’s Bone เมื่อต้องการคูณตัวเลขใด ๆ ก็จะเอาตัวเลขนั้น ๆ มาเรียงต่อกัน เช่น ต้องการเลข 46732 ก็จะนำเอาแท่งตัวเลข 4 6 7 3 และ 2 มาวางเรียงต่อกัน แล้วใช้แท่งดรรชนี ( Index) ซึ่งเป็นแท่งหลักที่ใช้ในการหาผลลัพธ์จากการคำนวณมาไว้ด้านหน้า จากนั้นนำมาเทียบเคียงให้ตรงกับตัวเลขนั้น ๆ แล้วทำการคูณและหาผลลัพธ์ได้เลย เช่น ต้องการคูณตัวเลข 46732 ด้วยเลข 3 ก็สามารถหาผลลัพธ์ได้ดังนี้
3 คูณ 4 (หลักหมื่น) |
1 2 0 0 0 0
|
3 คูณ 6 (หลักพัน) |
1 8 0 0 0
|
3 คูณ 7 (หลักร้อย) |
2 1 0 0
|
3 คูณ 3 (หลักสิบ) |
9 0
|
3 คูณ 2 (หลักหน่วย) |
6
|
ค่าตัวเลขที่ได้ |
1 4 0 1 9 6
|