สิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติ หมายถึง สิ่งที่อยู่รอบตัวเรา เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ เช่น ดิน น้ำอากาศ ป่าไม้ สัตว์ แร่ธาตุ เป็นต้น ซึ่งมีความสำคัญต่อการดำรงชีวิตของคน พืช และสัตว์
การพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันของทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมทรัพยากร ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในแต่ละท้องถิ่นมีความแตกต่างกัน เช่น ภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคตะวันตก ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก ภาคใต้ แต่ละภาคมีความแตกต่างกัน การที่แต่ละท้องถิ่นมีทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมต่างกันจึงต้องมีการ แลกเปลี่ยน และพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันในการนำมาใช้และประกอบเศรษฐกิจ
การใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ
ใน ชุมชนต่าง ๆ ได้อาศัยทรัพยากรธรรมชาติในการประกอบอาชีพและนำทรัพยากรธรรมชาติมาใช้ ประโยชน์ทางเศรษฐกิจเกี่ยวกับการผลิต การจำหน่ายสินค้า และการบริการต่าง ๆ เพื่อทำให้มีความ
เป็นอยู่ดีขึ้นสะดวกสบายมากขึ้น
แนวทางการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม จะต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกฝ่าย ทั้งภาครัฐบาลและเอกชน โดยดำเนินการ ดังนี้
แก้ไข แนวคิดและจิตสำนึกของคนให้มีความรู้ความเข้าใจว่า สิ่งแวดล้อมมีความสำคัญต่อความอยู่รอดของมนุษย์และสิ่งที่มีชีวิตซึ่งทุกคน ต้องมีส่วนร่วมในความรับผิดชอบ
เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของคนในท้องถิ่น เช่น การบริโภคทั้งกินและใช้ ต้องใช้และกินอย่างประหยัด เพราะปัจจุบันทรัพยากรธรรมชาติมีอยู่จำกัด ใช้ทรัพยากรธรรมชาติทุกอย่างให้เกิดประโยชน์มากที่สุด และนานที่สุด
คุณค่าของทรัพยากรธรรมชาติ
ทรัพยากรธรรมชาติ มีคุณค่าต่อการทำมาหากินของคนในท้องถิ่นหรือชุมชน
1. การเกษตร
งานเกษตรที่เป็นอาชีพหลักและสำคัญของคนไทย ได้แก่ การทำนา การทำสวน เช่น สวนผัก สวนผลไม้ และการทำไร่ เช่น ไร่ปอ ไร่อ้อย และไร่ข้าวโพด เป็นต้น
2. การหาของป่าและการทำป่าไม้
ป่าไม้มีมากทางภาคเหนือ มีไม้สำคัญ เช่น ไม้สัก เต็ง รัง ตะเคียน ประดู่ เป็นต้น การหาของป่า เป็นการหาทรัพยากรที่มีอยู่ในป่ามาขาย เช่น การเก็บน้ำมันยางและยางไม้จาก ต้นยาง ครั่ง พืชที่ทำยา ( สมุนไพร ) และขี้ผึ้ง เป็นต้น