สมัยก่อน ประโยชน์ของ ไม้คมแฝกคือ ใช้ดักตีให้อายหรือใช้ตีเชือดไก่ให้ลิงดู พอมีคนแตกสักคนมักจะวงแตก น้อยครั้งจะใช้ตีให้ตายโดยตรง (แต่ก็ทำได้ถ้าจำเป็น)
สาเหตุหลักๆ ก็คือ ใช้ตีเพื่อเป็นการสั่งสอนนั่นเอง ส่วนตรงปลายใช้ทิ่มได้มีผลคล้ายสนับ เนื่องจากเป็นไม้เนื้อแข็ง จังหวะทิ่มใช้รับจังหวะตีของฝ่ายตรงข้าม ถ้าใช้ชำนาญเพียงแค่ทิ่มไปที่ช่วงท้องแขน จะเจ็บชาหมดแรงคล้ายโดนเจาะยาง เป็นเทคนิคที่ทำให้จบการต่อสู้ได้ไว โดยไม่บาดเจ็บมาก
ไม้คมแฝก ว่ากันว่าเป็นอาวุธของนักเลงสมัยเก่า ลักษณะของคมแฝกจะทำจากไม้เนื้อแข็งพวก “ชิงชัน” เหลาให้เป็นเหลี่ยมคม ซึ่งจะคมเหมือนขอบไม้บรรทัดเหล็ก ตีตรงไหนก็แตกตรงนั้นว่างั้น ส่วนใหญ่จะมีลักษณะคล้ายสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน แต่แบบนี้ตียาก (ตีคู่ต่อสู้) เพราะต้องจับให้เหมาะเหลี่ยม นอกจากนี้ ยังมีแบบที่เป็นหกเหลี่ยม และแปดเหลี่ยม ซึ่งแบบหลายเหลี่ยมจะตีแตกง่ายกว่า ประมาณว่า โดนตรงไหนก็แตก แต่แผลจะไม่ลึกเท่าแบบขนมเปียกปูน
ทั้งนี้ ไม้คมแฝก ถือเป็นตำนานหนึ่งของนักเลงรุ่นเก่าที่หาดูได้ยากในสมัยนี้ มีความยาวประมาณ 70 เซนติเมตร (รวมด้ามจับ)
ขอบคุณข้อมูล https://hilight.kapook.com/view/26097
