การเขียนโปรแกรมย่อย-ในการประยุกต์ฟังก์ชันทางคณิตศาสตร์ (mathematic functions)

acos(x)               asin(x)                atan(x)
sin(x)                  cos(x)                 tan(x)
sqrt(x)                 exp(x)                pow(x,y)
log(x)                  log10(x)             ceil(x)
floor(x)                fabs(x)

      acos(x);

      asin(x);

      atan(x);

       sin(x);

       cos(x);

        tan(x);

ผลลัพธ์ที่ได้จากโปรแกรม

คำอธิบายโปรแกรม 
จากโปรแกรมตัวอย่างที่  7.1  สามารถอธิบายการทำงานของโปรแกรมที่สำคัญ ๆ  ได้ดังนี้

บรรทัดที่  9  คำสั่ง  printf(“%f\n”,asin(r));  ฟังก์ชันคำนวณหาค่า  arc sin  ของตัวแปร  r โดย  r  เป็นมุมในหน่วยเรเดียน  และแสดงผลลัพธ์ที่ได้ออกจอภาพ
บรรทัดที่ 10 คำสั่ง  printf(“%f\n”,acos(r));    ฟังก์ชันคำนวณหาค่า  arc cosine  ของตัวแปร  r โดย  r  เป็นมุมในหน่วยเรเดียน  และแสดงผลลัพธ์ที่ได้ออกจอภาพ
บรรทัดที่  11  คำสั่ง  printf(“%f\n”,atan(r));  ฟังก์ชันคำนวณหาค่า  arc tan  ของตัวแปร  r โดย  r  เป็นมุมในหน่วยเรเดียน  และแสดงผลลัพธ์ที่ได้ออกจอภาพ
บรรทัดที่  12  คำสั่ง  printf(“%f\n”,sin(r)); ฟังก์ชันคำนวณหาค่า   sine  ของตัวแปร  r โดย  r  เป็นมุมในหน่วยเรเดียน  และแสดงผลลัพธ์ที่ได้ออกจอภาพ
บรรทัดที่  13  คำสั่ง  printf(“%f\n”,cos(r));  ฟังก์ชันคำนวณหาค่า   cosine  ของตัวแปร  r โดย  r  เป็นมุมในหน่วยเรเดียน  และแสดงผลลัพธ์ที่ได้ออกจอภาพ
บรรทัดที่  14  คำสั่ง  printf(“%f\n”,tan(r));  ฟังก์ชันคำนวณหาค่า  tan  ของตัวแปร  r โดย  r  เป็นมุมในหน่วยเรเดียน  และแสดงผลลัพธ์ที่ได้ออกจอภาพ
บรรทัดที่  15 และ 16   พิมพ์ข้อความให้กดคีย์ใด ๆ เพื่อกลับสู่โปรแกรม  และหยุดรอรับค่าใด ๆ  เช่น  กด  enter  จะกลับเข้าสู่โปรแกรม

            7) ฟังก์ชัน  sqrt(x)  
เป็นฟังก์ชันที่ใช้หาค่ารากที่  2  (square root)  ของค่าคงที่หรือตัวแปร  x  โดยที่  x  จะต้องเป็นค่าคงที่ชนิดตัวเลขหรือตัวแปรที่มีค่าไม่ติดลบ
              รูปแบบ

            8) ฟังก์ชัน  exp(x)  
เป็นฟังก์ชันที่ใช้หาค่า  ex  โดยที่  x  เป็นค่าคงที่หรือตัวแปรที่จะใช้เป็นค่ายกกำลังของ  e  โดยที่  e  มีค่าประมาณ  2.718282
                รูปแบบ

9) ฟังก์ชัน  pow(x,y)  
เป็นฟังก์ชันที่ใช้หาค่า  xy
โดยที

  

x  เป็นค่าคงที่หรือตัวแปรที่ใช้เป็นตัวฐานซึ่งจะต้องมีค่ามากกว่าศูนย์
y  เป็นค่าคงที่หรือตัวแปรที่ใช้เป็นค่ายกกำลัง

รูปแบบ 

            เพื่อความเข้าใจการใช้งานฟังก์ชัน  sqrt(x), exp(x)  และ  pow(x, y)  มากยิ่งขึ้นให้ศึกษาโปรแกรมตัวอย่างต่อไปนี้โปรแกรมตัวอย่างที่  7.2  แสดงการใช้งานฟังก์ชัน  sqrt(x), exp(x)  และ  pow(x, y)

/*             math2.c   */

#include<stdio.h>                                                                              /*  บรรทัดที่  1  */
#include<math.h>                                                                              /*  บรรทัดที่  2  */
#include<conio.h>                                                                             /*  บรรทัดที่  3  */
void main(void)                                                                                    /*  บรรทัดที่  4  */
{                                                                                                         /*  บรรทัดที่  5  */
double x = 2.5, y = 7.0, z = 21.5;                                      /*  บรรทัดที่  6  */
clrscr( );                                                                                 /*  บรรทัดที่  7  */
printf(“%.4f\n”,pow(x,y));                                                     /*  บรรทัดที่  8  */
printf(“%.4f\n”,sqrt(z));                                                         /*  บรรทัดที่  9  */
printf(“%.4f\n”,exp(y));                                                         /*  บรรทัดที่  10  */
printf(“\nPress any key back to program …”); /*  บรรทัดที่  11  */
getch();                                                                                  /*  บรรทัดที่  12  */
}                                                                                                    /*  บรรทัดที่  13  */

 ผลลัพธ์ที่ได้จากโปรแกรม

/*             math3.c                 */

#include<stdio.h>                                                                              /*  บรรทัดที่  1  */
#include<math.h>                                                                              /*  บรรทัดที่  2  */
#include<conio.h>                                                                             /*  บรรทัดที่  3  */
void main(void)                                                                                    /*  บรรทัดที่  4  */
{                                                                                                      /*  บรรทัดที่  5  */
double m = 10.0, n = 3.0;                                                  /*  บรรทัดที่  6  */
clrscr( );                                                                                 /*  บรรทัดที่  7  */
printf(“%.4f\n”,log(n));                                                          /*  บรรทัดที่  8 */
printf(“%.4f\n”,log10(m));                                                    /*  บรรทัดที่  9  */
printf(“\nPress any key back to program …”); /*  บรรทัดที่  10  */
getch();                                                                                  /*  บรรทัดที่  11  */
}                                                                                                    /*  บรรทัดที่  12  */

ผลลัพธ์ที่ได้จากโปรแกรม