หัวพัน (Huaphan Province) ทิศเหนือกับทิศตะวันออกติดต่อกับประเทศเวียดนาม ทิศตะวันตกติดต่อแขวงหลวงพระบาง ส่วนทิศใต้ ติดต่อแขวงเชียงขวาง การเดินทางไปแขวงหัวพันทางรถยนต์ตามทางลาดยางที่แคบ ขึ้นเขา ลงเขา และคดไปโค้งมาเกือบตลอดทาง จากเวียงจันทน์ ผ่าน เมืองวังเวียง เมืองกาสี ต้องขึ้นเขาสูงชัน-จุดที่สูงที่สุดคือเมืองพูคูน-จากสามแยกพูคูนให้เลี้ยวขวาแล้วขึ้นเขาสูงและช่วงโค้งสั้น สบัดไปสบัดมา จนเมื่อยเอว ค่อยๆลงเขา เข้าสู่มืองเชียงขวาง แล้วขับขึ้นลงเขา อีกประมาณ 5 ช.ม. จึงจะเข้าสู่แขวงหัวพัน ถ้าเดินทางด้วยเครื่องบินจากสนามบินวัดไตด้วยเครื่องบินเล็ก ถึงสนามบินนาทอง แขวงหัวพัน ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง ค่าเครื่องบิน ไป-กลับ ประมาณ 1,600,000 กีบ หรือ 6,666 บาท ( เมื่อ พ.ศ.2552) สะดวก รวดเร็วกว่ามาก
แขวงหัวพันมีแหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจที่สุด คือ ถ้ำผู้นำ ซึ่งประกอบไปด้วยเขาหลายลูก เมื่อได้ไปเยือนจะสะท้อนให้เห็นถึงความทุกข์ยาก ลำบากของชาวลาว ในช่วงที่ต้องเผชิญกับภัยสงคราม
พื้นที่
ประมาณ 16,500 ตารางกิโลเมตร
ประชากร
ประมาณ 290,000 คน
พรมแดน
ด้านทิศเหนือ ทิศตะวันออก และ ทิศตะวันออกเฉียงใต้ติดกับเวียดนาม
ศักยภาพ:
สินค้าการเกษตร: ถั่วเหลือง ข้าวโพด ข้าว
สินค้าหัตถกรรม: โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผ้าไหมทอมือ ที่ได้รับการยอมรับว่าสวยงามและมีเอกลักษณ์โดดเด่นที่สุดแห่งหนึ่งใน สปป. ลาว
การท่องเที่ยว: แขวงหัวพันมีถ้ำหินปูนที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติจำนวนมาก โดยมี ถ้ำเวียงไซ เป็นเครือข่าย ถ้ำขนาดใหญ่ที่สุดซึ่งถือว่าเป็นศูนย์กลางการเคลื่อนไหวของการปลดปล่อยประเทศลาวต่อสู้กับสหรัฐอเมริกา ภายในถ้ำถูกใช้เป็นศูนย์บัญชาการกองทัพ โรงพยาบาล โรงเรียน ตลาด วัด และที่พักอาศัยและหลบภัยของประชาชนกว่าสองแสนคน รวมถึงแกนนำของขบวนการ อาทิ เจ้าสุพานุวง นายหนูฮัก พมสะหวัน นายไกสอน พมวิหาน ตลอดช่วงหลายปีของการต่อสู้ ปัจจุบัน มีนักท่องเที่ยวนิยมเดินทางไปเที่ยวชมเครือข่ายถ้ำเวียงไซจำนวนมาก
